Iława Główna

---

Ruch pasażerski

Ruch pasażerski w Iławie Głównej stanowi istotny element regionalnej komunikacji, a jego analiza w ciągu ostatnich kilku lat ujawnia znaczące zmiany w wymianie pasażerskiej. Regularne dane mówią o liczbie pasażerów korzystających z tej stacji, co jest niezbędne do oceny jej roli w codziennym życiu lokalnych mieszkańców. Przyjrzyjmy się dokładniej tym statystykom.

Rok	Roczna wymiana	Średnia wymiana pasażerska na dzień	lokalizacja w Polsce
2017	1 060 000	2 900	83
2018	1 310 000	3 600	–
2019	1 350 000	3 700	80
2020	842 000	2 300	70
2021	1 020 000	2 800	71
2022	–	4 100	87

Historia

Do 1903 roku stacja nazywała się Deutsch Eylau Ostbahnhof, co oznacza Iława Wschodnia. Przed końcem II wojny światowej, znajdowała się ona na ziemiach niemieckich. W okresie międzywojennym pełniła funkcję stacji granicznej po niemieckiej stronie, stanowiąc część szlaku tranzytowego prowadzącego do Torunia.

Po zakończeniu wojny, przez krótki czas, stacja stała się znaczącym punktem przeładunkowym, który obsługiwał repatriantów napływających z kresów wschodnich.

Budynek i infrastruktura

Dworzec kolejowy w Iławie usytuowany jest w zabytkowym neogotyckim gmachu, który został wzniesiony w 1900 roku przy ulicy Dworcowej. W jego wnętrzu znajdują się dwie kasy biletowe, a także poczekalnia oraz różne kioski handlowe. Obiekt posiada przejście podziemne, które łączy budynek z peronami, z kolei wszystkie platformy są zabezpieczone pod zadaszeniem.

Forma budynku ma kształt zbliżony do prostokąta. Mury dworca wzmacniane są przyporami, co dodatkowo podkreśla jego masywną konstrukcję. Został on wzniesiony z czerwonej cegły, która nie jest tynkowana, a niektóre fragmenty malowane są na biało. Dach budynku jest kompleksowy, w głównej mierze naczółkowy, oraz posiada kilka lukaren.

Główne wejście do obiektu, które jest wyraźnie wysunięte, zdobią trzy sterczynki oraz zespół okien w formie gotyckich ostrołuków. Okna te wypełnione są witrażami, na których znajduje się herb Iławy. Do budynku prowadzą także dwie pary drzwi dwuskrzydłowych z półokrągłymi nadświetlami. Ponadto, po stronie północno-wschodniej usytuowane jest dodatkowe pomieszczenie, nad którym znajduje się taras.

W głównym hallu, pod sufitem, znajdują się fresco, które przedstawiają herby miast oraz różnorodne motywy roślinne. Strop tego pomieszczenia ma formę kolebkową i jest wykonany z drewna.

Z dniem 16 sierpnia 2006 roku, budynek dworca został wpisany do rejestru zabytków (numer decyzji: A-2282). W latach 2010–2012 przeprowadzono modernizację dworca, której całkowity koszt wyniósł 16,75 miliona złotych. Środki na jego rewitalizację pochodziły z PKP S.A. oraz z budżetu państwa. Dworzec został ponownie otwarty dla pasażerów 18 stycznia 2012 roku.

---

Oceń: Iława Główna

---